ΟΛΕΣ ΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Πώς το παιδί μαθαίνει να ζητά λαβαίνοντας υπόψη και τον άλλον – Ένα πλάνο παιδαγωγικής συνεργασίας σχολείου και οικογένειας

13/05 @ 19:00
Τα εξ Αποστάσεως Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών (ΠΜΣ) Δημόσιας Διοίκησης (κατεύθυνση Εκπαιδευτική Διοίκηση) και Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου Νεάπολις Πάφος σας προσκαλούν στην επιστημονική διάλεξη του διακεκριμένου ψυχιάτρου, διδάσκοντος ψυχαναλυτή της Ψυχαναλυτικής Σχολής του Στρασβούργου, συγγραφέα και Διευθυντή του Ινστιτούτου Ψυχικής Υγείας και Προσωπικής Ανάπτυξης “Γαληνός” Δρ. Νίκου Σιδέρη.

ΘΕΜΑ: ΠΩΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΘΑΙΝΕΙ ΝΑ ΖΗΤΑ ΛΑΒΑΙΝΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨΗ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ – Ένα πλάνο παιδαγωγικής συνεργασίας σχολείου και οικογένειας

Τα παιδιά συνέχεια ζητούν από τους γονείς τους κάτι: Προσοχή, κουβέντα, παιχνίδι μαζί, πρακτικές ενέργειες… Στην καραντίνα, η διαρκής συνύπαρξη μετέτρεψε αυτό που θεωρούνταν “αυτονόητη ρουτίνα” σε προβληματική εμπειρία και σε καταστάσεις δύσκολες στη διαχείρισή τους. Ο κλειστός χώρος της παρατεταμένης αναγκαστικής συμβίωσης οδήγησε αυτό το συνεχές ζητώ σε διαστάσεις πιεστικές, ανυπόφορες, ενίοτε ασφυκτικές.
Ουδέν κακόν αμιγές καλού: Η πίεση από το διαρκές “ζητώ δίχως μέτρο, χωρίς να σκέφτομαι τι μπορεί ο άλλος” αποκάλυψε ότι μια τέτοια λογική στη σχέση παιδιών-γονιών δεν είναι αυτονόητη ούτε και δίχως αρνητικές επιπτώσεις. Αυτή η διαπίστωση δεν περιορίζεται μόνο στις έκτακτες συνθήκες της καραντίνας, αλλά ισχύει και για τις όποιες συνθήκες κανονικότητας. Με ή χωρίς καραντίνα, λοιπόν, το ζητούμενο είναι το εξής: Το παιδί να ζητά από τους γονείς του κάτι, λαβαίνοντας υπόψη και το ότι ο άλλος έχει πεπερασμένες δυνατότητες και αντοχές, καθώς και δικές του ανάγκες, διαθεσιμότητες και διαθέσεις. “Λαβαίνοντας υπόψη” σημαίνει ή να το σκέφτεται μόνο του ή να κατανοεί και να αποδέχεται την απάντηση των γονέων του όταν του λένε “Δεν μπορώ…”.
Μια τέτοια στάση αποτελεί μείζονα αναπτυξιακή κατάκτηση του παιδιού, η οποία απαιτεί και χρόνο και κατάλληλο βιωματικό πλαίσιο και πρόσφορη παιδαγωγική μέθοδο από τους γονείς του (και άλλους, βέβαια). Και εξασφαλίζει ευρύτερη αυτονομία του παιδιού, ισότιμες σχέσεις, ωριμότητα στην κοινωνική ζωή, αμοιβαίο σεβασμό και ικανοποίηση όλων, προσωπικότητες και κοινότητες με ενσυναίσθηση και άτομα με αίσθηση συναισθηματικής ευθύνης.
Πώς μπορούν οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς να υποστηρίξουν το παιδί τους σ’ αυτή την αναπτυξιακή διαδρομή; Η ανάλυση και κατανόηση του ζητήματος συνοδεύεται από πρακτικές οδηγίες, άμεσα εφαρμόσιμες στην καθημερινή σχολική και οικογενειακή ζωή (και όχι μόνο).
Την εκδήλωση θα χαιρετίσει ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Νεάπολις καθηγητής Παντελής Σκλιας, και τον προσκεκλημένο θα προλογίσει η Συντονίστρια του ΠΜΣ Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας μέλος ΔΕΠ του Πανεπιστημίου μας Δρ. Χριστιάνα Κούνδουρου. Τη συζήτηση θα συντονίσει η καθηγήτρια Αναστασία Αθανασούλα – Ρέππα Δ/ντρια της Μονάδας εξ Αποστάσεως Μάθησης και Συντονίστρια της κατεύθυνσης Εκπαιδευτικής Διοίκησης του ΠΜΣ Δημόσιας Διοίκησης.
Μετά την εισήγηση θα ακολουθήσει συζήτηση του εισηγητή με τους /τις φοιτητές/τριες των ως άνω προγραμμάτων και με το ευρύτερο κοινό. Στους /στις φοιτητές /τριες και κάθε ενδιαφερόμενο/η που επιθυμεί θα δοθεί βεβαίωση συμμετοχής.

🔗 Η συμμετοχή και συζήτηση θα γίνει μέσω του ακόλουθου συνδέσμου: https://us06web.zoom.us/j/89310367749

Details

  • Date: 13/05
  • Time: 19:00